Rozdział 20

Wchodzę dziś na bloga i co widzę, że jest już ponad 2 tys. wyświetleń. Jestem pod podziwem, nie sądziłam, że aż tyle będzie ^^ To co... dobijamy kolejne 2 tys. haha... Zapraszajcie znajomych z blogów czy nie wiem, żeby było nas więcej ^^ Zapraszam serdecznie ;) No i zapraszam na rozdział ;)
 

 Rozdział 20

*blip, blip,…*

            Ugh… Nienawidzę dźwięk budzika, no ale co zrobić…

      -Kat… wyłącz to cholerstwo…

      -Już, już… -razem z Rozalią przeciągnęłyśmy się i zaczęłyśmy po woli wstawać. Najpierw białowłosa poszła się odświeżyć a zaraz po niej poszłam ja. Poszłam do szafy i wybrałam zwykłe niebieskie rurki, do tego ciemną bluzę i poszłam do łazienki bo akurat się zwolniło. Ogarnięcie się zajęło mi krócej niż Rozie heh bo tylko dziesięć minut. Uszykowane zjadłyśmy po miseczce płatków i wyszłyśmy.

       -Kat, wiesz co mnie zdziwiło? –spojrzałam się pytającym wzrokiem

       -Hmm?

       -To, że Nat w ogóle nie walczył jak mu powiedziałaś co i jak.

       -Może po prostu zrozumiał, że to nic nie było, znasz moje zdanie na ten temat..

       -No wiem, wiem… Ale popatrz byś miała w końcu chłopaka, kiedy w końcu zostałaś zauważona, odrzuciłaś to, może jednak warto spróbować?

       -Roz… Ja, nie wiem…

       -Czego znów ona nie wie? –Jak na zawołanie oby dwie się odwróciłyśmy

       -Emm… Nie twój interes gburze –no bo kto inny mógł nie proszony się odezwać jak nie ta małpa.

       -Jak mnie nazwałaś?

       -Gburem! –wytknęłam mu język i zaczęłam uciekać.

       -O nie, pożałujesz –no pięknie nie minęła minuta i już zwisałam na jego barku

       -Masz mnie natychmiast puścić! Rozaaaa… Pomóż… -popatrzyłam na nią błagalnym głosem.

       -Już, już…. –Kas nie spodziewając się tego co dziewczyna miała zaplanowane zachwiał się i cała nasza trójka leżała na ziemi

       -Hahahaha… Roza, powiem Ci, że nie spodziewałam się, że się rzucisz na niego haha

       -Haha, też tego nie wiedziałam, to był taki odruch

       -Bardzo śmieszne, ha ha ha, ja też tu jestem – nawet nie zauważyłyśmy, że leżałyśmy na tym gburze. Spojrzałyśmy się na siebie i znów wybuchnełyśmy śmiechem, nawet u Kasa zauważyłam, że kącik ust poszedł do góry. Chwile tak poleżeliśmy ale zadzwonił dzwonek i było trzeba iść na biologie chyba o ile jeszcze dobrze pamiętam

        -A właściwie co tobie, że nie przyszedłeś spóźniony? –Spytała Roza jego gdy szliśmy do sali

        -A tak wyszło, coś ci nie pasuje?

        -Jejku, tylko pytam, spokojnie – wyrzuciła w powietrze ręce w geście obronnym na co się zaśmiałam

        -A ty czego się szczerzysz? Twój blondas grozi mi, że dyrektorka mnie wywali ze szkoły jak będę się tak spóźniał lub jak będę omijał w ogóle lekcje. –Wytrzeszczyłam na niego oczy

        -Słucham?! Po pierwsze nie mój! A po drugie nie może cię wyrzucić, co my bez ciebie zrobimy – uśmiechnęłam się, Roza zaśmiała się na moje słowa a Kas to olał co miałam do powiedzenia i usiadł w swojej ławce.

            Lekcja mijała powolnie, nauczycielka strasznie przynudzała, raz zerknęłam na Kastiela i nie wyglądał tak jak zawsze, był jakiś taki nie w sosie, nawet nie słuchał co babka mówiła do niego?

       -Salas!

       -Co?! –w końcu się oderwał i zwrócił się do niej.

       -A może grzeczniej?! Pytałam się pana co zapamiętałeś z lekcji? –Jak ona mnie wkurza, te jej sprawdzanie

       -A co mnie to? O biologii zapewne? Jak rozmnażają się króliczki? –zadrwił z niej, na co większość klasy się zaśmiała, ale mi nie było do śmiechu, bo miałam w głowie słowa Kasa, kurcze co Nat sobie myślał.

       -Tego za wiele… -zadzwonił dzwonek ale jeszcze dodała parę słów które ja usłyszałam wychodząc.

       -Skontaktuje się z twoimi rodzicami, twoje zachowanie jest naganne –Kas się na nią spojrzał i zaśmiał ale to nie był taki śmiech…

       -Co pani sobie myśli, jest pani pierwszy dzień w tej szkole, nie zna mnie pani, a co do rodziców to niech sobie pani dzwoni, matka nie wiem czy odbierze bo od jakiś 10 lat jej nie widziałem a ojciec jest w pracy, więc odebrać może odbierze ale nie zawita. – Wstał z ławki i wychodząc z sali trzasnął drzwiami. Stałam osłupiana…

       -Kas? -Spytałam nie pewnie. Ten się na mnie spojrzał

       -Wszystko słyszałaś?

       -No tak, ale…

       -Nie ma ale, zajmij się sobą mała a teraz wybacz… - poszedł sobie, nawet nie zareagowałam na słowo ‘mała’ bo nie miałam już sił się dziś z nim sprzeczać. Poszłam więc na angielski, byłam trochę spóźniona ale już olać to i tak baba z nami nic nie robi. Weszłam po cichu i czmychnęłam na miejsce obok Armina.

       -Salas! Spóźniona…

       -Przepraszam za spóźnienie –powiedziałam i położyłam się na plecaku który leżał na ławce

       -Coś się stało? –Spytał bliźniak

       -Nie, jest wszystko pod kontrolą, chyba –zamknęłam oczy i westchnęłam

       -Skoro tak, nie będę naciskał, a dziś próba

       -Dziś? Konieczne? –Spojrzałam się na niego. A ten kiwnął tylko głową.

       -Katina! Nie dość, że spóźniona to jeszcze rozmawia!

       -A co mam robić, i tak się pani obija, nic nie robimy, więc w czym rzecz! –powiedziawszy to i jak przeanalizowałam wszystko położyłam rękę na buzi.

       -Zostajesz po lekcji

       -Super...- westchnęłam i oparłam się o ramię Armina

       -Nie martw się nią, pogada i zapomni. –powiedział mi do ucha Armin, a już po chwili siedziałam naprzeciwko tej baby. W sumie to nie słuchałam jej, gdy usłyszałam słowa, że mogę już wyjść, po prostu wstałam i wyszłam. Przed drzwiami stała Rozalia razem z bliźniakami. Zaczęli mnie wypytywać co tam mi nagadała ale prawda jest taka, że sama nie wiem. Razem poszliśmy roześmiani na kolejną lekcje. Zostały nam jeszcze trzy w czym dwie ostanie to WF.

            Przed WF-em zaczepił mnie nasz kochany gospodarzyk, chciał żebym poszła do niego bo musze coś podpisać czy coś. Spojrzałam na Rozę bo nie miałam ochoty z nim rozmawiać. Gdy weszliśmy do pokoju gospodarzy stanęłam przy biurku…

       -Więc co to za papiery? –Odwróciłam się do niego, a co zauważyłam, że zamknął za nami drzwi.

       -Nat?

       -Bo wiedzisz….

 PS. 

Czekam na komentarze od Was ;)